Ten oosten van Deventer ligt dit mooie landgoed. Je verblijft in dit prachtige natuurhuisje. Samen met natuurhuisje 26057 (tien personen) vormen deze beide huizen de jachthuizen.  Het huis is grotendeels in oorspronkelijke staat met een kleine uitbouw voor een douche en toilet. Het hele huis is van hout en past daarom overal in de sfeer van de omgeving.  Voor warmte moet je eerst de houtkachel opstoken, waarna al snel het hele huis aangenaam warm wordt. De eetkamer is met suitedeuren met de woonkamer verbonden. Ook kom je vanuit de woonkamer in de keuken waar je eenvoudig maar bijzonder sfeervol je maaltijd kunt bereiden. Er zijn 2 aparte slaapkamers, 1 met een 2 persoons bed en de andere met een stapelbed. In het huis kun je met vier personen verblijven, maar ook met twee personen blijft de sfeer intiem. Als je langs de rododendrons naar het huis loopt kun je zomaar een paar reeën in het veld zien staan.

Tot de 19e eeuw bestond het gebied waar de natuurhuisjes zich bevinden deel uit woeste groeden. De Hottingerkaart uit circa 1785 toont het gebied als de "Bathmenerheyde", een nog niet in cultuur gebracht gebied. De kaart van 1882 laat al een grotendeels in cultuur gebracht gebied zien, met naast heide ook bossen en landbouwgronden. Er is hier dus sprake van een jong landschap. Een persoon die een belangrijk stempel op het huidige landgoed heeft gezet is de in 1859 geboren Abraham Capadose. Deze oud-president commissaris van de Koninklijke Olie kocht omstreeks 1900 een groot deel van het gebied ter uitoefening van de (konijnen)jacht. Capadose was niet geïnteresseerd in het landgoed als woonplaats. Hij heeft dan ook geen landhuis of een landschappelijke aanleg in het gebied gerealiseerd. Zijn doel was de jacht. Hij liet een tweetal jachthuizen plaatsen en plantte vele rododendronstruiken om het wild schuilgelegenheid te bieden. De jachthuizen staan er nog steeds en worden nu recreatief verhuurd. De rododendrons zijn in de maanden mei en juni een bezienswaardigheid. In 1967 kopen de gemeente Deventer, Stichting Burgerweeshuis en Kinderhuis en de Verenigde Gestichten gezamenlijk het landgoed van de heer Birnie, directeur van de exploitatiemaatschappij Davo. Rond 1980 wordt de Verenigde Gestichten onverdeeld eigenaar. 
IJssellandschap heeft twee pijlers in het gebied: landbouw en bosbouw. De landbouwgronden zijn voor een deel bij bedrijven op eigen boerderijen in pacht of worden gepacht door agrariërs die geen boerderij van de IJssellandschap bewonen. De bossen worden door de Stichting zelf geëxploiteerd. Op grond van soortensamenstelling en leeftijdsopbouw van de bomen in het bos wordt er via bosbeheer periodiek hout uit het complex geoogst.  
De hoogste graad van natuurbescherming is vastgelegd in de Natuurbeschermingswet. Het 7 hectare grote gebied de Slenk is een terrein wat door de overheid is aangewezen als zo'n te beschermen gebied. Langs de Lettelerleide heeft  IJssellandschap besloten om de weilanden om te vormen naar natuur. Samen met waterschap Groot Salland en de Provincie Overijssel is gezocht naar mogelijkheden om de natuurkwaliteiten een positieve impuls te geven, dit heeft geresulteerd in afgravingen in de lage delen die weer hebben geleid tot de ontwikkeling van bijzondere en zeldzame plantensoorten. Het is een fraaie en open bosweide waar zich, mede door een jarenlange inzet van vrijwilligers van de KNNV, veel natuurwaarden hebbben ontwikkeld. Het gebied De Slenk is niet toegankelijk voor publiek maar men kan er door middel van een wandelpad wel langslopen waardoor er een goed zicht is op het open landschap.